Vientiane – święta w laotańskim stylu

Vientiane – stolica Laosu, położona nad brzegiem Mekongu, który jest naturalną granicą między Tajlandią a Laosem.

Bliskość obu narodów przez wieki rodziła wiele konfliktów. Jednym z przykładów agresji jest tzw. “Czarna Stupa”. Została zbudowana w XVI w. i przez 300 lat była pokryta złotem, dopóki Tajowie nie złupili miasta. Od tego czasu stupa zarasta i niszczeje, a Laotańczycy celowo jej nie odrestaurowują, aby pamiętać o przeszłości.

Porzucając jednak polityczne niesnaski, należy podkreślić, że zarówno Laotańczycy jak i Tajowie są bardzo pogodnymi i uśmiechniętymi ludźmi. Mogliśmy się o tym przekonać spotykając się z Thip – laotańską designerską, która oprowadziła nas po stolicy. Pokazała nam trzy istotne dla Laotańczyków miejsca kultu:

• Wat Sisaket – wokół której znajduje się tysiące podobizn Buddy,

• Wat Ho Phra Keo – niegdyś prywatna kapliczka rodziny królewskiej,

• Pha That Luang – najświętsze miejsce w całym Laosie.

Oprócz strefy sacrum, ważnym miejscem w Vientianie jest Patuxai, czyli Brama Zwycięstwa. Pomnik upamiętnia odzyskanie niepodległości spod francuskiego panowania. Z jego budową wiąże się pewna anegdota. Amerykanie dostarczyli Laotańczykom surowiec do budowy lotniska na terenie ich kraju. Jednak plany uległy zmianie i cement został wykorzystany w ramach wyższych celów. Dlatego przez niektórych pomnik złośliwe jest nazywany pionowym pasem startowym.

Nasz pobyt w Vientianie przypadł na okres świąteczny. Dlatego też wieczorem na nocnym markecie, pełnym lokalnych specjałów, zorganizowaliśmy razem z Thip i jej przyjaciółką, polsko-laotańską Wigilię. Nie zabrakło grillowanej ryby, zupy z krewetkami czy pierogów.

Pierwszy raz Święta Bożego Narodzenia spędzaliśmy na dachu hotelu przy 30-stopniowym upale, a mszę, w jedynym kościele katolickim w stolicy Laosu, prowadził japoński ksiądz.